منصور فرج الهی مقدم؛ ام البنین قاسمیان
چکیده
دیابت میلتوس یکی از بزرگ‌ترین مشکلات سلامت جهانی است که احتمال بروز آن با افزایش سن بیشتر میشود. سالانه، تعداد زیادی از سالمندان به‌دلیل بیماریهای قلبی عروقی ناشی از ارتباط سالمندی و اختلالات متابولیکی جان خود را از دست می‌دهند. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر چهار هفته تمرین تناوبی شدید همراه با مکمل تریپتوفان بر شاخصهای ...
بیشتر
دیابت میلتوس یکی از بزرگ‌ترین مشکلات سلامت جهانی است که احتمال بروز آن با افزایش سن بیشتر میشود. سالانه، تعداد زیادی از سالمندان به‌دلیل بیماریهای قلبی عروقی ناشی از ارتباط سالمندی و اختلالات متابولیکی جان خود را از دست می‌دهند. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر چهار هفته تمرین تناوبی شدید همراه با مکمل تریپتوفان بر شاخصهای آسیب قلبی شامل لاکتات دهیدروژناز (LDH)، CK-MB، آسپارتات‌ترانس‌آمیناز (AST) در موش‌های صحرایی سالمند مبتلا به دیابت بود. در این مطالعه تجربی تعداد 40 سر موش صحرایی سالمند مبتلا به دیابت به‌طور تصادفی به چهار گروه ده نفره کنترل، شم، تمرین تناوبی با شدت بالا (HIIT) و HIIT به‌علاوه مصرف پودر تریپتوفان تقسیم شدند. مصرف مکمل تریپتوفان با دوز 50 میلی‌گرم بر کیلوگرم صورت گرفت. در نهایت، سطح LDH، AST و کراتین کیناز (CK-MB) بین گروه‌ها مقایسه شد. یافتهها حاکی از ان بود که مقادیر LDH، CK-MB و AST در گروه کنترل دیابتی به‌طور معنی‌داری بالاتر از گروه کنترل سالم بود (05/0=P). مقادیر LDH در گروه HIIT+ تریپتوفان به‌طور معنی‌داری کم‌تر از گروه کنترل دیابتی بود (03/0=P) و مقادیر AST در گروههای تریپتوفان (001/0=P)، HIIT (001/0=P) و HIIT+ تریپتوفان (001/0=P) به‌طور معنی‌داری کم‌تر از گروه کنترل دیابتی بود. به‌نظر می‌رسد شاخصهای نشانگر بیماری قلبی با تمرینات ورزشی و مصرف تریپتوفان بهبود مییابد. با این‌حال، در ارتباط با شدت و نوع تمرین و هم‌چنین دوز مصرفی تریپتوفان مطالعات بیش‌تری موردنیاز است.
